Af hverju var sonurinn svona viljugur að þræða búðirnar með mömmu sinni?

Það er með miklum ólíkindum að maður skuli á þessum árstíma (15. des) hér norður í ballarhafi eins og kerlingin sagði að maður skuli getað spásserað um bæinn á jesús skónum sínum. Samt vel viðeigandi þar sem tími hans er jú að renna upp. Sumir eru að fara á límingunum af stressi. Allt og stutt til jóla og ég sem á eftir að gera hitt og þetta Guð...... Hafið þið einhvern tímann heyrt þetta?..... já mig grunaði það.

Ég nýt þess eins að spássera á jesús skónum daginn út og daginn inn og gjarnan með myndavélina með í för. Endalaust hægt að skjóta á myndefni hér og þar. Birtuskilyrði með ólíkindum. Í gær skaut ég t.d. þessari af bílaplaninu heima.  Einkennileg rönd á himni.

Í dag brá ég mér með frúnni og einka syninum í búðir á Glerártorgi. Það var eins og himnasending þegar konan sagði ,,Palli viltu ekki hafa myndavélina með inn?". Ég er svolítið hugsi yfir því að hún skildi nefna þetta að fyrra bragði. Ætli hún sé búinn að fá leið á að láta mig hanga utan í sér vælandi í búðum með svipinn ,,ert´ekki að verða búinn?"

Meðan þau rápuðu búð úr búð nýtti ég tímann og tók mynd af piparkökuhúsum sem eru til sýnis á Glerártorgi.  Hvað finnst ykkur um þetta?

Fallegt

BSO

Snyrtilegt

Guðshús

Já þetta eru listaverkin sem eru til sýnis á Glerártorgi. Svo þræddi ég sófana, mátaði hvíldi lúin bein og hitti margt gott fólk sem heilsaði uppá Palla. Já ég hef bara gaman af því að fara í búðir með konunni, það er ljóst. En ég spyr mig þeirra spurninga ,,af hverju var sonurinn svona viljugur til að þræða búðirnar með mömmu sinni?". 

Á morgun kemur svo Þörusleikir en um hann var ort forðum daga

Sá fimmti, Pottaskefill,

var skrítið kuldastrá.

- Þegar börnin fengu skófir,

hann barði dyrnar á.

 

Þau ruku´ upp, til að gá að,

hvort gestur væri á ferð.

Þá flýtti´ ann sér að pottunum,

og fékk sér góðan verð.

 

 

Þangað til næst

Rauðvínsglas og Trivial pursuit í kvöld

Annað sjónarhorn

Jólin nálgast og formleg niðurtalning er hafin fyrir alvöru og miðast að sjálfsögðu við blessaða jólasveinanna. ,,Stekkjastaur kom fyrstur, stinnur eins og tré....." eins og ort var forðum daga um þann skrítna karl. Á morgun eða rétta sagt í nótt mun Giljagaur koma en um hann var ort. 

Giljagaur var annar,

með gráa hausinn sinn.

- Hann skreið ofan úr gili

og skaust í fjósið inn. 

 

Hann faldi sig í básunum

og froðunni stal,

meðan fjósakonan átti

við fjósamanninn tal.

Það er fátt yndislegra en að deila jólagleði með börnum enda tilhlökkunin mikil. Í gær brugðum við feðgarnir okkur í bæinn með barnabörnunum mínum að því yngsta undan skildu. Ekki meðvituð mismunun heldur sökum ungs aldurs. Hennar tími mun koma það er klárt. 

Í miðbænum er búið koma fyrir skemmtilegu listaverki. Er það að tilstuðlan listakonunnar Aðalheiðar, sem hvað þekktust er fyrir smíða listaverk úr trékubbum. Listaverkið sem um ræðir og er á miðju Ráðhústorginu við hlið stóra jólatrésins er af jólakettinum hinum eina sanna. Snilldar listaverk. Sé þetta nákvæm eftirlíking í réttri stærð er eins gott að passa sig á því að geta kisa ekki tilefni til að ná til manns með klónum. 

Því næst brugðum við okkur upp að Akureyrarkirkju og þar tókum við þessar myndir. 

Sölli, ásamt frændsystkinum sínum Jóni Pál, Elínu Ölmu og Margréti Birtu.

Svo þurfti afi auðvitað að taka allt öðru vísi myndir. 

Og meir...

Eftir að bæjarröltinu lauk spændum við út í Hamar félagsheimili Þórs og fengum okkur heitt kakó, kaffi og heitar vöfflur með tilheyrandi. Eins og venjulega er nefnilega opið hús í Hamri á laugardögum en í desember eru þessi opnu hús þannig að gestum og gangandi er boðið upp á þessar veitingar án þess að þurfa opna pyngjuna. 

Sumir átu af meiri áfergju en aðrir og höfðu í ofan á lag aðstoðarmann sér til aðstoðar. Gaman af þessu. 

Þangað til næst

Málsháttur dagsins:  Sá sem ekki plantar þarf ekki að vökva

Adam var ekki lengi í Paradís

Í eina tíð eða í þá daga þegar maður var barn að alast um fannst manni eins og það hafi alltaf verið VETUR þegar það var vetur og SUMAR þegar það var sumar. Þetta var í þá daga og áður en menn fundu upp orðið ,,hlýnun jarðar". Undanfarin ár hefur minna og minna farið fyrir vetrarríki hér norðan heiða, þar sem manni finnst eins og eigi að vera snjór og kalt á vetrum. Það rennur óneytanlega á mann tvær grímur þegar maður hugar um hlýnun jarðar og þær afleyðingar sem geta fylgt í kjölfarið. Hverfa jöklar heimsins, hvað verður þá um jökulárnar, virkjanirnar, hvernig framleiðum við þá rafmagn og þar fram eftir götunum? Munu komandi kynslóðir ganga þurum fótum um árfarvegi allt í kringum Kárahnjúkavirkjum. Verður kannski lóni Kárahnjúkakirkjunnar breytt í risavaxið dansgólf? hver veit?

Þegar fór að snjóa í síðustu viku og það bara hressilega glöddust margir. Ég ljómaði og gladdist og gaf öllum pælingum um hlýnun jarðar langt nef. Hlýnum hvað? Var þetta bara kannski allt plat það snjóaði og kólnaði í veðri ekki seinna vænna enda komin desember - þá á vissulega að vera snjór hér norðan landa a.m.k. 

Ég gladdist yfir því að horfa á soninn moka og hreinsa stéttina heima í gríð og erg og svitna sem aldrei fyrr og húsfélagið lét hreinsa bílaplanið og allt litið dásamlega út, það hafði snjóað bara fjandi mikið. Mér leið dásamlega.  En Adam var ekki lengi í Paradís því miður. Það eru gömul sannindi og ný. Skyndilega og eins og hendi væri veifað varð á þessu breyting. Um kvöldið fór skyndilega að rigna. Daginn eftir hélt áfram að rigna og rigna. Hlýnun jarðar hvað? einmitt mér varð kippt til baka.

Sölli mokar í gríð og erg... 

Jón Páll hjálpaði Sölla frænda

Þótt lítið sé eftir af snjónum  og jörðin eitt fjandans klakastykki ætla ég að lifa í voninni að veturinn komi aftur, plís. 

Í gær tókum við ,,gamla" settið að okkur að passa öll barnabörnin 4 og hafa þau hjá okkur um nótt. Innrásin hófst um miðjan dag. Á meðan afi fylgdist spenntur með enska boltanum í tölvunni og eldaði kvöldmatinn settust tvö elstu barnabörnin niður með ömmu og skreyttu piparkökur. 

Elín Alma og Margrét Birta skreyta....

Afraksturinn...

Já á sama tíma og afinn var að fara yfir um vegna stress um hvort liðið hans myndi skella Chelskí gerði Jón Páll innrás hjá Sölla frænda og saman fóru þeir í PlayStation og þar var ekkert stress þótt hljóðin innan út herberginu hafi í sjálfu sér gefið fullt tilefni til að halda að svo hafi verið.

 

Frændurnir Sölmundur Karl og Jón Páll

Um kvöldið fóru svo allur skarinn í bað og þá var sko hamagangur á hóli/Drekagili. Myndatökur eru að verða viðkvæmt mál enda sumir orðnir full stórir til þess að leyft sé að ljósmynda og hvað þá að birta á netinu. En sumir  eru svo litlir að þeir hafa ekki tök á því að mótmæla myndatökum og þá notfærir maður sér það.

Já Hólmfríður Lilja hreyfði engum mótmælum við enda hafði hún í nógu að snúast og varð að treysta á þessar traustu hendur ömmu sinnar enda má ekkert fara úr skorðum. Notalegt ekki satt? Um kvöldið fengu svo stóru börnin popp að hætti afa til að gæða sér á meðan horft var á sjónvarpið, en yngsti meðlimurinn fékk sína næringu úr pela í fangi ömmu sinnar. 

Í morgun var svo mannskapurinn rifinn á lappir fyrir allar aldir. Við feðgar fórum með Jón Pál á fótbolta æfingu. Heilmikið fjör þar sem mikið gekk á sem ekki ratar á veraldarvefinn.  Eftir æfingu tókum við Jón Páll okkur til og hlúðum að okkar innri manni. Við brugðum okkur í kirkju og í sunnudagaskólann þar sem Sædís frænka er ein af þeim sem ræður ríkjum.

Þegar svo allur herskarinn fór heim síðdegis varð þögnin undarlega yfirþyrmandi. Þögnin var nánast skerandi. Við gömlu hjúin þurftum að eins að gíra okkur niður og skruppum í kirkjum. Aðventukvöld í Glerárkirkjum. Frábær kvöldstund.

Á morgun rúllar svo ný vika með öllu því sem henni tilheyrir. Sumt af því er fyrirsjáalegt en sem betur fer er svo margt, margt annað sem engin sér fyrir. Það er einmitt það sem gerir lífið svo spennandi. Engin veit sína æfi fyrr en öll er og allt það. Þangað til næst...

Málsháttur dagsins: Adam var ekki lengi í Paradís 

 

 

Heimur jólanna

Ísland er land þitt og ................ allt það. 1. desember er stór dagur enda varð Ísland fullvalda ríki þennan dag 1918. En þennan dag árið 2009 brá ég undir mig fjórum hjólum negldum og hélt sem leið lá fram í Jólahúsið  í Eyjafjarðarsveit. Upphaflegur tilgangur ferðarinnar var að taka mynd af Döggu og fjölskyldu til að setja á jólakort. Slatti af myndum teknar sem ég ætla sýna ykkur en þó ekki þá sem fer á jólakortin. Og þegar maður vill fanga sannan jólaanda er tilvalið að halda í jólahúsið. Reyndar skiptir engu máli hvaða árstími er í þessu litla húsi eru jól allt árið. 

Vorum þarna fremra upp úr kl. 16:00 þegar tekið er að dimma. Birtan falleg, kalt í veðri snjóföl og jólaskapið í hávegum. Verður þetta nokkuð betra?

Þetta er fallegt ekki satt? Þegar búið var að mynda utandyra var haldið inn í hlýjuna. Myndað þar og skoðað hátt og lágt. 

Elín Alma stillti sér upp fyrir framan hellinn hjá Grýlu sem stóð við hlóðirnar og hrærði í potti. Þegar búið var að skoða allt og láta sig dreyma var haldið aftur út og heim skildi halda. Eins og þið sjáið var farið að síga að.  Máninn fallegur enda svo til fullur eða það lítur út fyrir það alla vega

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og áður en haldið var heim á leið stillti litla fjölskyldan sem er þó orðin talsvert stór upp fyrir loka myndina. 

Brunað í bæinn góðu verki lokið. Þegar heim var komið sást hve hratt húmar að. Mynd tekin úr hlaðinu heima í Drekagilinu.

Já máninn leggur sitt af mörkum við að skreyta bæ og torg með sínum einstökum lita- og blæbrigða mynstri sem á sér engin takmörk. Menn glíma endalaust við að mynda þetta fyrirbrigði, yrkja ljóð og búa til sögur. Já þessi litli hnöttur er svo gríðarlega mikilvægur í lífi okkar allra þótt fæst okkar sé að leiða að því hugann svona dags daglega. Okkur finnst hann svo sjálfsagður. Líkt og menn frá aldaöðli hafa lofsungið og dásamað tunglið munu komandi kynslóðir gera það, með réttu.

Þangað til næst. 

Málsháttur dagsins:  Betra er að æran lafi en öldungis týnist.

Jóla hvað?

Nú er að fara í hönd sá tími ársins sem sumir elska en aðrir þola illa eða kannski bara kvíða. Jólaundirbúningur. þekktasti kaupmaður bæjarins Ragnar nokkur kenndur við JMJ er af sumum kallaður  1. jólasveinninn, búinn að skreyta og þá er jólaundirbúningurinn formlega hafinn. Hér er verið að nota tímann og mála einn og einn vegg til hressa uppá útlitið og gera fínt fyrir ja ekki bara jólin heldur svona almennt.

Um leið og stillt er upp aftur eru settar upp jólaseríur í glugga svo smátt og smátt er Drekagilið að taka á sig svip jóla þótt enn sé nærri mánuður til stefnu. Einhvern tímann var sagt ,,ekki sé ráð nema í tíma sé tekið" og ég bara ber því við nú......

Já og talandi um jóla, jóla. Hér er búið að taka laufabrauð, takk fyrir það. 

Jón Páll var duglegur og lét sitt ekki eftir liggja. Einbeitingin í lagi, tungan úti og ...

Og ekki var einbeitingin minni hjá Elínu Ölmu...

Nú frumburðurinn á heimilinu virtist stundum í stórhættu þegar einbeitingin náði tökum á henni og nefið á stundum full nærri hnífnum.... 

Og ekki mátti maður leggja frá sér hnífinn og myndavélina eitt augnablik og þá var konan búinn að handsama myndavélina og smellti af Hófí og afanum í stuttri pásu..... 

Nú við feðginin steiktum svo kökurnar. Ég sá um steikinguna og Dagga sá um að taka við kökunum og pressa. Já samvinna í lagi. 

Ef þið hafið ekki tekið eftir því þá eru sumir haldnir nær ólæknandi ljósmyndadellu. Kannski er hún vel læknanleg en viðkomandi vill enga bót sinna meina. Hvað um það. Á hverju ári gefur kvennaráð sem sér um rekstur mfl. kvenna í Þór/KA út dagatal til styrktar rekstrinum. Þar eru stúlkurnar í liðinu fyrirsæturnar. Ýmist eru myndir úr leikjum eða þær fengnar til að stilla sér upp hjá þeim sem kaupa auglýsingar. Í þessu dagatali kem ég ásamt fleiru til með að eiga slatta af myndum. Sýnishornið hér mun þó ekki koma í dagtalið - það fáið þið að sjá síðar.

Um daginn tók ég t.d. myndir af stúlkunum í búðinni Sportver og svo fórum við upp í Hlíðarfjall þar sem teknar voru myndir.Brösuglega gekk að finna viðundandi birtu- og veðurskilyrði svo við brugðum á það ráð að mynda stelpurnar við flóðlýsingu og við snjóbyssurnar. Það var afar skemmtilegt.  

Það sama gildir hér að þessi mynd verður ekki á dagatalinu en þegar hægja fer á sölunni þá hendi ég hinum myndunum inn. 

Þessi árstími er skemmtilegur fyrir margra hluta sakir. T.d. fyrir þá sem hafa gaman af því að taka myndir. Birtuskilyrðin eru margvísleg og endalaust hægt að sjá eitthvað nýtt sem maður finnst eins og maður hafi aldrei séð áður.  Dæmi um það er t.d. þessi mynd hér

Þessi mynd er tekin héðan af hlaðin heima fyrir skömmu. Horft í átt að Súlum og himininn var með eindæmum fallegur. Hvað getur maður sagt annað en VÁ þegar maður sér svona?

Þangað til næst

Fróðleikur dagsins: Reynslan og sagan kenna oss það, að þjóðir og ríkisstjórnir hafa aldrei lært neitt af sögunni.

Misnotkun, óvirðing eða ögrun?

Hvernig stendur á því að þetta mót verður ekki haldið á hinum nýuppgerða og glæsilega Þórsvelli? Finnst mönnum bjóðandi að halda þetta mót á Akureyrarvelli?

Þrátt fyrir þetta er undirbúningur að hefjast með því að mótið fari fram á Akureyrarvelli. Hverjir ætli standi á bak við þessar rangfærslur, UFA, UMSE, bæjaryfirvöld? gaman væri að fá svör við þessu. Alla vega hefur knattspyrnuvöllur Þórs allt frá upphafi heitið Þórsvöllur og á því hefur engin breyting orðið. 

Nú er mál að linni og ég krefst þess að þeir sem hlut eiga að máli leiðrétti þetta hið fyrsta og biðji Akureyringa og umfram allt okkur Þórsara afsökunar á þessari grófu misnotkun á nafni Þórsvallar.

Slagorð dagsins í dag er tileinkað þeim sem virðast nærast á því að storka fólki

Viljir þú vitur vera sestu þá niður og hlustaðu.

 

Stórmót í frjálsíþróttum á Akureyri 2010

Er fjandans feizið er sökudólgurinn

Ég held að ég verði að taka undir með félaga mínum sem tjáði mér um daginn að hann væri farin að hafa af því áhyggjur hvað liði langt á milli bloggfærslna hjá mér. Sumir segja að helv.... feizið sé farið að  ræna athygli manna þannig að bloggheimar séu ekki lengur inni.

Talandi um feizið eða hvað sem við köllum þessa opnu bók sem tröllríður öllum heiminum þá les maður eitt og annað þar. T.d. í morgun hafði einn félagi minn skrifað hjá sér eitthvað á þessa leið ,,skafheiðríkur himinn. Einstök blíða. Hver trúir því að það sé nóvember?". Ég rauk til eins og hver annar asni og skrifaði ,,Ég".  Vissulega var fallegt veður úti og allt sem félaginn hafði skrifað var satt og rétt, en þegar upp var staðið þá trúði ég því ekki að það væri nóvember. Ég vissi það, og þegar maður veit þá trúir maður ekki. 

Er enn meir enn lítið svekktur efri að hafa horft á mína menn í enska boltanum gera enn eitt jafnteflið. Það er vissulega svekkjandi alla vega í þeim leikjum sem manni finnst að ekkert annað en sigur sé það sem fyrirfram væri í myndinni.  Það gladdi mig þó að á sama tíma voru stelpurnar okkar í Þór að spila gegn Laugdælum í 1. deild í körfubolta. Þar unnu stelpurnar okkar sinn annan leik í röð og 44-54 sigur staðreynd. Stelpurnar kórónuðu svo helgina með því að vinna Grindavík í dag 44-49 og þar með eru þrír sigurleikir í röð staðreynd. Flott hjá þeim og greinilegt að Baldur Ingi Jónasson þjálfari er á réttri leið með liðið. Áfram Þór alltaf, allstaðar.

En talandi um veðrið eins og félagi minn sem ég sagði frá  hér að ofan. Þá brá ég mér út með myndavélina enda hreint út sagt gaman að munda hana við slíkar aðstæður. Enda ég hér með blogg dagsins með með einnig mynd úr þeirri ferð 

Þangað til næst

Málsháttur dagsins: Ekki skýlir skugginn þá skinið er bjart

 

Flensa hvað

Það er óhætt að segja að þetta skiptist á skin og skúrir. Ýmist rignir dögum saman eða glampandi sól og blíða með leiðindum fyrir suma meðan aðrir gleðjast. Það sem er svo skrítið við þetta allt saman er að maður er svo fljótur að gleyma og man ekki eftir að þakka fyrir góðu dagana, heldur pirrast þá fáu sem fara í taugarnar á manni.

Brá mér í borgina tvær síðustu helgar. Þar sannaðist þetta sér Íslenska  lundarfar á sjálfum mér. Við feðgarnir fórum í borgina16. -18. október. Sölli fór í stöðupróf sem hann vill hafa uppá vasann til að geta valið úr Háskólum vestan hafs þegar hann fer í framhaldsnám.  Ég hugðist nýta tímann vel með myndavélina.Lítið um myndatökur utan dyra sökum rigningar. Ég brá mér þó á leik á laugardeginum hjá Stelpunum okkar í Þór þar sem þær léku gegn Fjölni í Grafarvoginum í körfubolta. Myndaði slatta þar. Myndin sem hér fylgir er af einum leikmanni Þórs Ernu Rún Magnúsdóttir í baráttunni.

Næsti helgi á eftir eða um síðustu helgi fór svo öll familían saman suður. Sölli í annað stöðupróf og Sædís í vetrarfríi, nú átti að taka það rólega. Myndavélin með nema hvað?. Eins og þið munið hafði ég í síðustu færslu sagt vírusvarnir skipta miklu máli í því flensu fári sem nú skekur landið. Gott að geta gefið ráð en fylgja þeim kannski ekki sjálfur. Reyndar hefur tölvan ekki orðið fyrir árásum en Palli lagðist flatur í suðurferðinni og lítið um myndatökur. 

Þó gafst tími til að mynda smá. 

Greinilegt að menn eru langt komnir við að rífa utan af ,,Kirkjunni" í Reykjavík þ.e. sem kennd er við Hallgrím sáluga Pétursson. Fallegt guðshús. 

Og svona lítur þetta út séð frá lóð Háskóla Íslands.

Keyrði svo kvenpeninginn í Smáralindina og þá lét ég verða að því að fara niður að Turninum sem er gárungarnir kalla bautastein Gunnars. Vissulega er húsið stórt enda einhverjar 20 hæðir. Ég var eitt sinn á hóteli í New York niður við Central Park og þá á 20. hæð í húsi sem taldi nærri 40 hæðir. Stórt. Turninn er vissulega stór  á okkar mælikvarða. En allt fer þetta eftir því hvernig maður horfir á húsið. 

Þetta lítur út fyrir að vera ansi stórt þegar maður stendur í c.a. 50 m. fjarlægð. En ef maður fer alveg upp að húsinu og lítur til himins þá virðist þetta bara ekki vera neitt neitt.

En taki maður sé stöðu eins og hér þ.e. undir einu horni hússins og myndar uppeftir þá er þetta bara notalega lítill kassi. 

Heimferðin á mánudag. Palli veikur en restin í lagi. En á þriðjudag þegar Palli reis uppfrá dauðum lögðust stelpurnar á heimilinu. Já þessi blessuð flensa. 

En eins og ykkur kannski grunar er mikið að gera hjá Palli í kringum starfið hjá Þór. Það er og verður áfram. Vonandi mun ég verða duglegri við bloggið á næstunni, en þangað til.

Orð dagsins: Áfram Þór alltaf, allstaðar

Flensa hér og flensa þar, eins gott að hafa vírusvörn í lagi

Ok, ok, ok, okey ég veit ég hef  verið latur við að blogga. Ástæðurnar eru svo margar að það væri í sjálfu sér nægt efni í blogg. Nú geisar alls kyns flensur þessar venjubundnu sem koma á hverju hausti eins og vorboðinn en ekki jafn velkomin. Heilu og hálfu fjölskyldurnar liggja flatar ýmist með venjubundna haust flensu með hor og hósta sem hver landsmaður þekkir og aðrir eru óheppnir og fá þessa nýju sem tröllríður öllu, óboðin og engin vill fá - Svínaflensa.

Flensur eru ekkert annað en vírus, eða svo held ég og það er einmitt ástæða þess hve ónýtur ég hef verið að blogga. Ég er svo skít andskoti hræddur við að fá þessar flensur í tölvuna og þaðan í mig. Ég er ekki viss um að vírusvarnarforritið hjá mér nægi til að halda þessari Svínkuflensu frá. 

Litla fjölskyldan, sem er orðin stærri en mín liggur öll ef frá er talin yngsti meðlimurinn hún Hólmfríður Lilja. Til að lina þjáningar Hólmfríðar sem getur nú lítt treyst á hina fjölskyldumeðlimina sem liggur eins og hráviður út um alla íbúð, hálf eða alveg rænulaus var hún tekin af þeim tímabundið í fóstur henni og fjölskyldu hennar skemmtunar. 

Annars fátt að segja enda blessar Guð Ísland með daglegum pirringi af Icesave og öðru mis skemmtilegu sem við fáum ekkert við ráðið. Brá mér í borg óttan um síðustu helgi ásamt Sölla sem fór að taka stöðupróf í ensku. Hugðist nýta tímann við myndatökur m.a. en afar skemmtilegt veður fékk mig varla út úr húsi - já hún er dásamleg þessi rigning. 

Hér er svo mynd af veiku barnabörnunum sem lágu í einu rúmi í gær og horfðu á DVD í litlum spilara til að stytta stundirnar. 

Og Hólmfríður Lilja lætur sér fátt um finnast og lætur sér líða vel í fangi frænda síns

Já þetta fær mann til að rifja upp gamla tíma þegar maður var lítill já svona fyrir einum 40-45 árum og lá í rúminu með flensu, maður horfði á vídeó, eða vafraði á netinu á fartölvunni. Já tímarnir breytast og mennirnir með.

Þangað til næst

Málsháttur dagsins: Stór byrði kann að beygja sterkan hrygg

Afmælisbarn dagsins

Hún á afmæli í dag, hún á afmæli í dag, hún á afmæli hún Sædís Ólöf hún á afmæli í dag

Í faðmi stóru systkina sinna skömmu eftir að hafa verið vatni ausin

Árs gömul leit hún svona út skömmu síðar ætlaði hún að verða forseti þegar hún yrði stór

 

Ári síðar enn með sömu markmið og orðin mikill prakkari. Svo liðu árin eitt af öðru og styttist í að maður hætti að geta talið - kannski ekki vegna fjölda áranna heldur............

Árin hafa liðið markmiðin breyst embætti forseta ekki efst í huga hennar. Hvað verður ofan á er ekki gott að segja en það sem verður ofan á er og verður í góðu lagi - veiti það henni sjálfri ánægju í lífinu. 

Og árin líða og í dag 19 ára. Þetta er nýjasta myndin af þessari elsku. Að venju verður haldið uppá daginn með látlausum hætti eins og venjan er í Drekagilinu. 

Til hamingju með daginn elsku Sædís Ólöf