Myndablogg og afmælisbarn

Gamalt máltæki segir ,,það er ýmist í ökkla eða eyra" og merking þess segir sig sjálft. Framan af vetri virtist ekkert ætla bóla á snjó hér norðan heiða, þar sem á að vera snjór öllu jöfnu yfir vetratímann. Menn höfðu áhyggjur ,,hlýnum jarðar, hvað verður um ferðamennskuna sem við gerum út á hér á Akureyri tengda vetraríþróttum". Snjórinn kom svo í desember svo um munaði. Ætlaði allt að kaffæra. Annað máltæki ,,Adam var ekki lengi í paradís". Snjórinn kvaddi í janúar og lítt sem ekkert sást til hans þar til nú fyrir fáum dögum. Og þá er eins og við manninn mælt og aftur gripið til máltækisins ,, um ökklann og eyrað". 

Þetta er yndislegt. Hlýnum jarðar hvað? Þetta er talsvert rætt á mín heimili þar sem sonurinn er farinn að vinna sem sérfræðingur hjá Stofnun Vilhjálms Stefánssonar sem var þekktur heimskautafari. Já talsvert skondið að sonurinn sem aldrei hefur hrifist af snjó skuli nú vera farin að vinna við rannsóknir og fræðimennsku í þessum geira. 

Mín rannsóknarmennska er af öðrum toga. Til að deila með ykkur sem ekki njótið þeirra dásemda sem snjórinn býður uppá tók ég smá ljósmyndarúnt í morgun og afrakstur þeirra rannsókna má sjá hér að neðan. Fyrir framan útidyrnar fyrsta myndefnið ljósin við bílaplanið. 

Rétt ofan við götuna sem ég bý við er gata sem ber nafn með rentu þessa daganna og fyrir þá sem ekki vita þar býr m.a. litli bró ásamt spúsu sinni og fjölskyldu

Og á leið minni út í óvissuna hér innan bæjar á grænu ljósi

 

Eins og sjá má á myndunum ýmist mokaði niður snjó eða það var mugga

Og eins og sjá má þegar snjó mokar niður verður skyggnið í minna lagi, en það getur líka verið heillandi sérlega þegar maður vill fá öðruvísi bakgrunn á myndirnar sínar en venjulega. 

Dagurinn 23. febrúar er fyrir margra hluta sakir merkilegur. En það sem þó stendur upp úr  er að vinkona okkar hjóna til nærri 30 ára á afmæli í dag. Bryndísi kynntumst við hjónin þegar ég fyrir u.þ.b. 30 árum kynntist Áka manni hennar (sem nú er látinn, blessuð sé minning þess góða drengs) þegar við unnum hjá Smára h/f Byggingarfyrirtæki. Með fjölskyldum okkar tókst mikill vinskapur sem hefur haldið allar götur síðan. Það var þó höggvið stórt skarð í þennan hóp árið 1994 þegar Áki veiktist mjög alvarlega og stutta baráttu við sjúkdóm sem hann réði ekki við. En Bryndís hefur staðið eins og klettur allar götur síðan og vinskapurinn hefur eflst og dafnað með árunum.

Í dag verður kíkt inn hjá frúnni í Borgarsíðunni. Þótt ekki sé verið að fagna stóru afmæli er þetta engu að síður hennar dagur. Til hamingju með daginn kæra vinkona. 

Afmælisbarn dagsins, Bryndís Karlsdóttir

Málsháttur dagsins: Hér land og þar land, og nóg er allt Ísland.

Leikur að eldi og skugga

Enn og aftur er maður staðin að verki við að koma sér ekki að verki.  Að það skuli líða heilir 14 dagar milli bloggfærlsna er náttúrulega frekar slakt. Þetta gerist af og til. Þegar þetta gerist fer maður ávallt í sama farið og fer að afsaka sig. Bloggleti stafar af ..... milljón ástæður.  Ein af ástæðunum er fjandans snoppan eins og sumir kalla facebook. Hvað um það. Stundum rennur vitleysa út úr manni sem ratar í gegnum lyklaborðið og inná bloggið eða Feizið. 

Í gær hélt hann Gústi mágur minn uppá 52. ára afmælið sitt. Vegna þess hve langt er á milli okkar í kílómetrum talið varð ekki úr því að ég léti að því verða að sækja hann heim í tilefni þessa dags og rukka hann um afmæliskaffi. Þess í stað héldum við hjónakornin í Drekagilinu upp á brúðkaupsafmæli okkar. Við gengum í það heilaga þann  13. febrúar 1982 og því hvorki meira né minna en 28 ár liðin frá þeim degi. Samt finnst manni eins og það hafi gerst í gær. Getur verið að aldurinn spili þar stórt inn, þ.e.a.s. eðilegt minnistap. 

Hér er Gúsi ásamt Hrönn systir en þessi mynd er tekin i London 2008 þegar við héldum uppá 50. ára afmælin okkar þ.e. við Gústi. 

Það var býsna fjölmennt í Drekagilinu og vel fór á með fólki, eins og vera ber. Þótt ekki verði gestirnir fregnir í dilka eftir skemmtileg heitum, gladdi þó sérlega heimsókn Dóra stóra bró sem býr í kjúklingabænum sem kenndur er við Mosfell og Ingu konu hans og Telmu frumburðar hans. Myndavélin var dregin snarlega á loft og útkoman var þessi. 

Mæðgurnar Inga Þóra og Telma

Frúin á heimilinu komst í myndavélina og smellti af á skemmtilegu augnabliki.

Það fór vel á með þeim frænkum Telmu og Hólmfríði Lilju. 

Sú hefð hefur skapast á mínu heimili að daginn fyrir bolludag er sannkölluð bolluveisla. Vatnsdeigs, gerbollur, Berlínarbollur með eða á rjóma, búðing, bleiku, eða brúnu kremi, allar gerðir af sultu og svo mætti lengi, lengi telja. Hvað sem því líður bollurnar runnu ljúft niður og þótt duglega væri tekið á því er greinilega nóg til morgundagsins. 

Það fá þó ekki allir bollu, eðlilega sumir einfaldlega ekki orðnir nægilega stórir til að geta innbyrgt þessar krásir. Þeirra tími kemur. En þangað til Cow and gate.

Cow and gate banana, epla eða.... allt rennur þetta ljúft niður. 

Af fólkinu er annars allt gott að frétta. Sonurinn á heimilinu er farin að vinna á stofnun Vilhjálms Stefánssonar sem var víst þekktur landkönnuður og þá jafnan tengd norðurslóðum. Dóttirin stundar sitt nám og styttist óðfluga í námslok hjá henni. Allir bærilega frískir og ekki yfir neinu að kvarta. Það er gott og vonandi er það svo hjá sem flestum. 

Til að loka þessu bloggi í dag fylgja hér tvær skemmtilegar myndir svona til gamans. 

Eldurinn heillar en ekki tímabært að láta reyna á máltækið góða ,,brennt barn forðast eldinn" sem betur fer var pabbi innan seilingar til þess að koma í veg fyrir þá reynslu í þetta sinn. 

Í blálokin er skemmtileg mynd þar sem sólin er notuð til að búa til skugga. Sólin jú lágt á lofti þessa daganna og auðvelt og gaman að finna ástæðu til að mynda skugga.

Þangað til næst

Málsháttur við hæfi: Sá skal reykinn varast sem vill firra sig bálinu  

Myndablogg

Dagurinn í dag var alveg tilvalinn til þess að bregða sér af bæ eins og stundum er sagt og njóta veðurblíðunnar. Bjart, stilla og frost og hvert sem litið var mátti finna myndefni.

Fyrsti áningastaður inn við Leirunesti. Vökin við enda flugbrautarinnar tekin að leggja, þ.e. sunnan megin við vegin. Sé horft til norðurs af sama stað er myndavélinni beint að Akureyrarkirkju, sem að margra mati er í hópi fallegustu guðshúsa á landinu enda hönnuð af Guðjóni Samúelssyni. Staðsetning kirkjunnar er einnig einstaklega vel valin að mati manna í dag. En þó skilst manni að þegar ákvörðun um staðsetningu hennar var tekin hafi bæjarbúar ekki verið á einu máli um þessa staðsetningu. Hvað um það í dag eru allir sáttir. 

Næst var rúntur tekin ofan við bæinn og ekin gamli Lögmannshlíðarhringurinn. Þar á leiðinni má sjá gamalt fjárhús sem er komið að hruni að því er virðist. 

Annað álíka hrörlegt bygging varð á vegi mínu sem ég þó ek mjög oft framhjá en ekki fest á kubb áður. Þessi fjárhús virðast vera u.þ.b. komin að hruni og án efa löngu hætt að þjóna þeim tilgangi sem þeim var ætlað í upphafi. En ljóst er að þau hafa þjónað lengi og gert sitt gagn. Þessi fjárhús eru rétt ofan við ytra Krossanes. 

Rétt neðan við er svo komið inná athafnarsvæðið við Krossanes þar sem margvísleg atvinnustarfsemi fer fram.  Meðal þess er Aflþynnuverksmiðjan sem nú er komin í gang. Eftir því sem mér skilst mun vera búið að taka í gagnið 16 vélar af 60 að ég held. Þegar upp verður staðið munu vinna þarna milli 80-100 manns. En í tengslum við þessa verksmiðju verða til mörg störf  sem sinna verksmiðjunni á margvíslegan hátt. 

 

Svo í kvöld þegar dimma tók, tók tunglið við og bauð upp á smá listasýningu. Þegar stjörnubjart er stilla og frost verður jafnan fallegt um að lítast sérlega ef tunglið er fullt. Það gerðist í kvöld. Ég stökk út með myndavélina og smellti af einni í hendingskasti. 

Þessi mynd er tekin úr hlaðinu heima í Drekagilinu.

Þangað til næst

Málsháttur dagsins:  Höfuðið skal vera herra allra sinna lima.

Strákarnir okkar þegar vel gengur - Áfram Ísland

Fyrir mánuði síðan ýmist glöddust menn eða bölvuðu blessuðum/fjandans snjónum sem var kappnóg af hér í bæ. Bæjarbúar fengu ókeypis líkamsrækt við að moka og hreinsa frá útidyrahurðum, ruslatunnum, sumum til ómældrar gremju og öðrum til mikilla gleði. Pælið í því verða pirraður á að vera boðin ókeypis líkamsrækt í kreppunni og það heima.

Í dag er öldin önnur. Engan snjó að finna í bænum að undanskildum ruðningum sem mynduðust þegar stórvirkar vinnuvélar ýttu upp þegar verið var að ryðja götur og bílaplön. Hvað sem því líður. Handboltaæði er runnið á þjóðina. Eftir fyrstu tvo leiki landsliðsins á EM þar sem liðið gerði jafntefli ætlaði allt um koll að keyra. Meiri hluti þjóðarinnar vildi reka Gumma þjálfara, landsliðið ónýtt, allt var á leið til fjandans, þjóðin var skyndilega komin á taugaslakandi lyf til að lifa af. Dolli (Adolf Ingi) varð sér trekk í trekk til skammar með heimskulegum spurningum og athugasemdum. Strákarnir okkar voru allt í einu ekki lengur strákarnir okkar. 

Myrkrið var algjört - þjóðin syrgði. En allt í einu og eins og hendi væri veifað fann landsliðið okkar fjölina sína og hrökk í gang. Danir rassskelltir og Rússneski björninn var ekki tekin í bólinu heldur meðan hann hann enn lá í hýði sínu og er nú á heimleið með skottið á milli afturfótanna. Og aftur eins og hendi væri veifað er þjóðin búinn að sturta valíum töflunum niður í wc og hefur nú tekið gleði sína á ný og landsliðið er aftur orðið að STRÁKUNUM OKKAR. Já skrítin þjóð.

Var búinn að lofa að hætta blogga um pólitík, ætla standa við það .... að mestu. Tengdasonurinn komin í prófkjör hjá Samfylkingunni á Akureyri vegna bæjarstjórnarkosninganna sem fram fara í vor. Af því tilefni keypti hann sér auglýsingu í dagskránni og þá þurfti að mynda hann og fjölskylduna. Afraksturinn má sjá í dagskránni. Og hver skildi hafa svo tekið myndirnar, annar sem tengdapabbinn. 

Þessar myndir voru svo notaðar. 

Jói býður sig fram í 4. sætið og fyrir þá  sem geta treyst honum til starfa er bent á að taka þátt í prófkjörinu sem fer fram á föstudag og laugardag. Um er að ræða opið rafrænt prófkjör sem allir geta tekið þátt í og geta kosið í tölvunni heima hjá sér eða mætt í Lárusarhús og kosið þar.

Þangað til næst

Málsháttur dagsins: Frá óhreinni keldu rennur óhreint vatn

Stjarna í augum Mömmu GóGó

Aldrei þessu vant þá brá ég mér í bíó með frúnni. Það er í sjálfu sér ekkert fréttnæmt eða þannig en, það þykir tíðindum sæta ef ég held úti heilli mynd án þess að dotta. Mynd Friðriks Þórs Friðrikssonar, Mamma GÓGÓ sem var fyrir valinu að þessu sinni. Hrein út sagt prýðis mynd. Stórleikur Kristbjargar Kjeld stóð upp úr, þvílík leikkona. 

Minningar tengdar henni ömmu minni sálugu, Önnu Ólafsdóttir hrúguðust upp meðan á sýningu stóð og gerir enn. Líkt og Mamma GÓGÓ þjáðist hún amma mín sáluga af þessum skelfilega sjúkdómi, Alzheimer. Fannst ég endur upplifa margt.

Hef áður sagt og segi enn, maður verður dálítið meir með aldrinum. Maður reynir að harka af sér. Á leið heim úr bíó dreifði frúin huga mínum með því að benda mér á og segja ,,sjáðu norðurljósin frábært". Þar með hafði ég ærna ástæðu til að fara út og mynda. Njóta fegurðarinnar. Fátt fallegra en stjörnubjartur himinn, norðurljós og tunglskin, stilla. Þokkalega góð ástæða. 

Gott að koma sér úr mestu bæjarljósunum svo þau trufli ekki. Ekki farið langt. Fór út í Krossanesborgir því þar er maður komin í þokkalegt myrkur, ekki algert en í lagi. 

Táknrænt. Kvikmyndagerðarmaðurinn og sonurinn var stjarna í augum móður sinnar. Svo má tengja þegar maður talar um stjörnur. Fullyrði að ég var stjarna í augum ömmu minnar. Já klárlega. En þó ekki einn því hún amma mín var þannig gerð að öll hennar barnabörn voru stjörnur í augum hennar.

Hvað um það hér er svo sýnishorn af myndatöku kvöldsins.  Hér er horft í átt að Svalbarðsströnd.

Og hér u.b.b. horft í norður. 

Lík svo þessu stutta bloggi með erindi úr gömlu lagi sem Ágúst Atlason söng þegar hann var í Nútímabörnum og lagið heitir ,,Vetrarnótt". Erindið verður því að þessu sinni Slagorð dagsins.

Í baksýn fjöllin há
snævi þaktir tindar rísa.
Fögur sjón að sjá
og norðurljósin allt upp lýsa.

 

Þar kom að því.....

Loks kom að því að ég gaf mér tíma til stinga niður putta/um á lyklaborð og til að fyrirbyggja allan misskilning þá er bloggleysið ekki sökum leti heldur anna. Undanfarið hefur verið mikið að gera hjá okkur Þórsurum og fer mikill tími í að uppfæra heimasíðuna og halda félögum okkar út um allt land og langt út fyrir landsteinanna sem best upplýstum. Það er okkar skilda.

Venjan er sú að i lok desember höldum við Þórsarar sannkallaða hátíð þar sem árið sem er að líða er gert upp. Kjöri á íþróttamanni Þórs er lýst, félagar heiðraðir og látinna félaga minnst, ræðumaður dagsins (sem fólk fær ekki að vita fyrirfram hver er) og árið í heild gert upp. Sannarlega hátíðardagur. Þessi viðburður hefur hlotið nafnið ,,Við áramót". 

Til stóð að halda ,,Við áramót" 27. desember en vegna veðurs urðum við að fresta því til 2. janúar.  Dagurinn var afar  hátíðlegur og margt skemmtilegt til gamans gert. Hápunktur þessa dags er að sjálfsögðu þegar kjöri á íþróttamanni Þórs er lýst. Í ár var það knattspyrnudrottningin Rakel Hönnudóttir sem varð hlutskörpust annað árið í röð. Rakel var einnig kjörin íþróttamaður Akureyrar 2008. Rakel verður því fulltrúi Þórs inn í kjör á íþróttamanni Akureyrar 2009. Rakel er því um leið knattspyrnumaður Þórs 2009.

Körfuboltamaður Þórs 2009 var svo kjörin Linda Hlín Heiðarsdóttir. Linda er alger gullmoli og hefur reynst kvennaliði Þórs gríðarlega vel í gegnum árin. Linda er ekki einvörðungu frábær leikmaður heldur hefur hún látið til sín taka við ýmis önnur verk í þágu félagsins, m.a. stjórnarsetu og annað utan um hald á kvennaliði Þórs. 

Tae-kwondomaður Þórs var svo kjörin Björn Heiðar Rúnarsson. Flottur ungur strákur sem er að gera það gott. Ekki einvörðungu er hann snjall í Tae-kwo-do aukin heldur frábær siglingamaður að því að mér er tjáð. 

Fyrri þá sem vilja lesa nánar um þennan viðburð bendi ég á heimasíðu Þórs og þar er ítarleg frétt með myndum. Einnig má smella hér og hér til að stytta sér leið. 

Hér er svo mynd af Rakel Hönnudóttir íþróttamanni Þórs 2009

Og hér er svo Rakel með körfuboltamanni Þórs Lindu Hlín og Tae-kwo-do manni Þórs Birni Heiðari

Árlega bjóðum við Þórsarar bæjarbúum uppá þrettándagleði þar sem Álfakóngur og Drottning, Tröll, púkar, jólasveinar og alls kyns kynjaverur heimsækja okkur og aðstoða við að kveðja jólin með viðeigandi hætti. Í ár var engin undantekning á þessu. Íþróttafélagið Þór hefur haldið þrettándagleði allar götur frá árinu 1925. Til ársins 1940 var það gert annað hvert ár en frá árinu 1941 hefur það verið gert á hverju ári með þremur undantekningum þó. 

Ég hef aðstoðað körfuboltamenn við að skipuleggja þennan viðburð nú í tvö ár og er óhætt að segja að þetta sé afar gefandi og skemmtilegt. Ekki laust við að þetta hafi áhrif í fjölskylduna. Tengdasonurinn var álfakóngur nú annað árið í röð. Frumburðurinn þ.e. Dagbjört var nú álfadrottning svo það var mjög sérstakt að sjá þau hjónin í þessu hlutverki. Gaman. Elsta barnabarnið mitt hún Margrét Birta var í hlutverki púka svo ekki ekki skrítið þótt menn spyrji sig þeirra spurninga ,,hvar endar þetta?".  Ég var að sjálfsögðu með myndavélina á lofti og tók mikinn fjölda mynda og fyrir þá sem vilja sjá myndir af skemmtuninni er bent á heimasíðu Þórs eða nota sér flýtileið og smella hér en ef fólk vill lesa fréttin af Þórssíðunni þá smella hér

Álfakóngur og drottning

Margrét Birta púki

Elín Alma vildi halda sig í hæfilegri fjarlægð... leist svona hæfilega á þessar kynjaverur

Tröll

Jólasveinar

Í lokin svo tvær skemmtilegar myndir sem ég tók af þeim jólasveinum sem vættu kverkarnar áður en þeir héldu til fjalla 

Og vænan sopa

Nú er bara bíða og sjá hvort Vífilfell vilji ekki kaupa myndir - fín auglýsing

Fótboltinn byrjar að rúlla þessa daganna en í kvöld verður blásið til leiks í Soccerademótinu sem Knattspyrnudómarafélag Norðurlands stendur fyrir. Þangað senda 8 félög 10 lið til keppni. Þór sendir tvö lið þ.e. Þór 1 sem er m.fl. karla og Þór 2 sem er 2.fl. karla. Meira um þetta á www.thorsport.is og www.kdn.is. 

Í kvöld hefja svo strákarnir okkar leik í körfuboltanum eftir jólafrí. Þá koma KFÍ menn í heimsókn í íþróttahúsið við Síðuskóla. Við eigum harma að hefna en KFÍ vann fyrri leik liðanna frá því í haust. Meira um þetta á Þórssíðunni þar sem ég hef birt upphitunarpistil smellið hér

Þá er að koma sér í bólið og heimsækja Óla. Í morgunsárið fer ég svo í Hamar að vanda enda föstudagur og hitta félaganna í morgunkaffinu. Þar verða öll heimsins vandamál rædd og leyst. 

Þangað til næst:  Árið 1896 áttu Bretland og Zanzibar í stríði í 38 mínútur.

Gangið hægt um gleðinnar dyr

Kæru bloggvinir. Þar sem árið 2009 er að renna sitt skeið á enda vil ég biðja ykkur að ganga hægt um gleðinnar dyr og leggja upp í nýtt ár með bjartsýni og trú á framtíðina að leiðarljósi.

Síðasta mynd ársins 2009 er mynd sem ég tók í gær og lýsandi fyrir þá fegurð sem blasti við hér á Akureyri í gær. Áramótakortið í ár 

Bara gaman

Hann var í kaldara lagi þessi ágæti mánudagsmorgun í höfuðstað norðurlands 13 gráður í mínus, já kalt en umfram allt fallegt veður. Óvenju mikill snjór er í bænum og ár og dagar síðan svo mikill snjór hefur verið. Sumir fagna aðrir bölva í sand og ösku. 

Hitti félaga minn í dag sem er mikill skíðamaður. Hann var nýkomin úr fjallinu og sagði allt gjörsamlega troðfullt í dag. ,,Svei mér þá þetta er eins og um páska, bærinn fullur af aðkomu fólki sem nýtir sem frábært skíðafæri". Já snjórinn hefur jákvæð áhrif á bæjarlífið og á reksturinn á skíðamannvirkjunum. 

Þar sem ég er ansi oft með myndavélina á lofti hefði ég kannski átt að bregða mér í fjallið og mynda mannhafið við leik. En þess í stað fór ég niður í Sandgerðisbót sem er smábátahöfn og tók púlsinn þar. Ólíkt því sem var að gerast í fjallinu var mikil ró og friður yfir öllu í bótinni og vart nokkra sálu að sjá þar á kreiki.

Kyrrð og ró

Bátinn sem er til vinstri á myndinni hef ég marg oft myndað og ber hann það frumlega nafn Smugan. Eins og sjá má mikil kyrrð.

Hér sjái þið svo myndir sem ég tók heima við Drekagilið. Talsverður snjór og runnarnir leggjast undan snjónum. Eins gott að þeir þola talsverða sveigju.

Svona er aðkoman að framan verðu. Þetta verður ekki mikið jólalegra að ég held. Ég nýt þessara daga og læt blessaðan snjóinn ekki fara í taugarnar á mér. Við búum jú á norður landi, norður á hjara veraldar eins og stundum er sagt og hér eiga menn að búast við snjó og kunna lifa með honum.  Ef ekki þá er fólk í vondum málum.

Meðan þessi færsla fæddist fylgdist ég með leik Man City og Wolves í ensku úrvalsdeildinni. Palli brosir sínu breiðasta enda fóru mínir menn með öll stigin 3 heim eftir 0-3 sigur. Áfram Man City

Málsháttur dagsins: Ekki dýrka allir menn guð upp á sama máta.  

Gleðileg jól

Í eldgamla daga þegar ég ólst upp var ekki búið að finna upp þann sið að gefa í skóinn, held ég. Ef svo var þá hlýt ég að hafa verið óvenju óþægur krakki eða jólasveinninn verið með illa uppfærðan lista yfir þá sem áttu að fá í skóinn, þessi skýring er reyndar afar trúleg. Það bar hins vegar til tíðinda hér í Drekagilinu að dóttirin rak upp stór augu. Út í glugga í hennar herbergi höfðu inniskór hennar verið settir út í glugga. Viti menn í öðrum skónum var komin gjöf sem var merkt, Til Palla og Grétu frá Kertasníki. Jebb betra er seint en aldrei. Hér er sönnunin.

Samkvæmt venju var grjóna/möndlugrautur í hádeginu hjá okkur hjónum. Hér á bæ er lítil stemming fyrir illaþefjandi kæstri skötu, en grauturinn hans afa fellur vel í kramið hjá öllum.  Elín Alma var sú sem datt í lukkupottinn þetta árið. 

Heppin

Jólaspilastokkur.

Yngsti fjölskyldumeðlimurinn sem er ekki enn farin að nærst á öðrum en mjólk en ekki fastri fæðu virtist þó vera til í að prufa þegar afi gerði sig líklegan til að gefa

Eitt af því sem íslendingar hafa hvað mestu áhyggjur af þegar líða fer að jólum er; verða hvít eða rauð jól? Þegar stefnir í rauð jól þráir fólkið snjó, það er svo jólalegt. Þeir sem búa við það að hafa sjaldan snjó eða nærri því aldrei þrá snjóinn meir á jólum sérlega ef öruggt þykir að jólin verði rauð.  Hins vegar er það staðreynd að ef það snjóar á þeim stöðum bölvar fólki snjónum í sand og ösku þegar bíldruslurnar standa fastar í snjóföl sem nær vart upp fyrir lægstu skósóla. 

Við sem búum hér norðan heiða erum bænheyrð þessi jól. Nægur snjór er í höfuðborg hins bjarta norðurs og gríðarlega fallegt um að lítast. Í dag fór svo fjölskyldan upp í kirkjugarð leiði látinna ættingja heimsótt, kerti og skreytingar yfirfarin. Eins og venjan er hafði Palli myndavélina með og smellti af hér og hvar. 

Þetta er fallegt, ekki satt?

Þessi sjón hlýjar manni um hjartaræturnar í kuldanum

Já maður er að verða meira, meir með aldrinum eins og kerlingin sagði. Ég sagði ykkur frá því fyrr í mánuðinum að ég hafi tekið mynd af fjölskyldunni hennar Döggu og hafi sú mynd verið sett á jólakort. Hér má sjá afraksturinn

Og svo í lokin

Gleðileg jól kæru vinir nær og fjær

 

Afmælisbarn dagsins

Blogg dagsins í dag er tileinkað afmælisbarni dagsins. Afmælisbarn dagsins í dag er stúlka sem fæddist þennan dag fyrir sléttum 8 árum. Hún var annað barn foreldra sinna sem þá bjuggu í perlu Eyjafjarðar, Hrísey. Ég er auðvitað að tala um dótturdóttir mína hana Elínu Ölmu.

Elín Alma, rétt eins og systkinin hennar er hin mesta perla. Afar ljúf, hæglát og klár stelpa. Elínu Ölmu er margt til lista lagt. Á sumrin æfir hún knattspyrnu ásamt systur sinni og á veturna bætir hún í og æfir einnig fimleika auk fótboltans. Nú svo auðvitað stundar hún skólann eins og vera ber og gerir það með stæl. 

Í dag verður sérstök afmælisveisla haldinn fyrir vinkonur og skólasystkini en á morgun verður húlumhæ í Lönguhlíðinni fyrir fjölskylduna. Ef að líkum lætur verður mikið fjör og mikið gaman. Ætla ekkert að skrifa neina langloku um þennan gullmola heldur set ég inn nokkrar myndir af henni í leik og starfi og myndir segja jú oft meir en mörg orð. 

Í garðinum heima hjá afa og ömmu í Drekagilinu

Í fimleikum

Fótboltastelpa

Nammi, namm, borða

Blómarós með blóm í skólanum

Að læra heima hjá ömmu og afa í Drekagilinu

Með húllahring

Með stóru systir á Pæjumóti og verðlaunin

Til hamingju með afmælið elsku Elín Alma.