Að verða meyr

Munurinn á þeim tilfinningum sem bærast innra með manni þegar fyrsta barn manns kemur í heiminn annars vegar eða annað eða jafnvel það þriðja eru töluverðar. Við fyrsta barn er spenningurinn mikill og eftirvæntingin eftir því. Við fyrsta barn er spennustigið óbærilegt, við barn nr. tvö lækkar spennustigið (sökum reynslu) en tilfinningarnar þær sömu og við þriðja barn eru enn og aftur sömu tilfinningar en spennustigið enn minna þá er telur maður sig vera orðin hokin af reynslu. Hér verða kaflaskil hjá mér enda á ég bara 3 börn.

Þegar barnabörnin fara koma hefst nýtt tilfinningaskeið með allt öðru spennustigi. Við fyrsta barn, grobb, grobb, grobb, barn nr. tvö minna grobb sökum reynslu sem farin er að gera vart við sig og við þriðja barn enn meiri reynsla, grobbið enn til staðar og tilfinningarnar miklar og það sem meira er maður er orðin meyr.

Í dag eru 29 ár frá því að ég gekk í gegnum þá reynslu að verða pabbi þ.e. fyrsta barnið kom í heiminn. Þetta litla kríli sem þá leit fyrst dagsins ljós hefur nú tekið einu skrefinu meira en foreldrarnir enda orðin 4 barna móðir. Já tíminn líður hratt og til þess að sjá hvað tímanum líður er nóg að líta á börnin sín og barnabörn og á gerir maður sér grein fyrir því hve tíminn líður. 

Skrapp í afmæliskaffi hjá Döggu og þar þáðum við kaffi og kökur að hætti hússins. Afi var með myndavélin á lofti og tók örfáar myndir.

Afmælisbarn dagsins ásamt nýjasta fjölskyldumeðlimnum sem verður vatni ausin n.k. sunnudag. 

Stóru systkinin stilltu sér upp fyrir afa

Nýjasti fjölskyldumeðlimurinn að drekka hjá ömmu.

Dagga mín til hamingju með daginn og takk fyrir okkur.

Fróðleikur dagsins: Vatnið í Dauða hafinu er svo salt að það er auðveldara að fljóta en að drukkna

Að standa við gefin loforð

Þegar maður gefur loforð er heillavænlegast að standa við þau. Ég hafði lofað ykkur smá myndasyrpu frá ferð minni til Húsavíkur í gær þar sem barnabörnin mín þær Margrét Birta og Elín Alma voru að keppa í fótbolta.Það var mikið fjör og mikið gaman. Liðið sem Margrét Birta keppir í þ.e. 6. fl. vann alla leiki sína á mótinu. Liðið hennar Elínar Ölmu 7. fl. vann 2 leiki og gerði 2 jafntefli og Elín skoraði þar m.a. síðasta mark liðsins á mótinu, skotið náðist á mynd en ekki þegar boltinn hafnaði í netinu. 

Ekki var keppt um sæti á mótinu og því engin hefðbundin verðlaun. Það er á margan hátt mjög jákvætt enda er hér um leik að ræða þar sem allir eiga hafa gaman og koma glaðir heim og lausir við allt stress og óþarfa karp.

Hér eru svo bæði liðin 6. og 7. fl. kvenna ásamt þjálfurum sínum þeim Evu Hafdísi og Bojönu Besic. Snillingar 

Elín Alma í leik gegn Völsungi

Einbeitingin leynir sér ekki

Margrét Birta á fleygi ferð

Bojana gefur fyrirskipanir af línunni.

Markskot sem endaði sem mark flott hjá Elínu

7. fl. liðið hennar Elínar flottar stelpur

Margrét Birta dansar með boltann

Og skotið ríður af

Liðið hennar Margrétar 6. fl. ásamt þjálfaranum Bojönu Besic

Sumir voru of litlir til að fá að vera með að þessu sinni, en hann veit að hans tími mun koma.

Húsavík er höfuðborg Hvalaskoðunar Íslands og þar er stærsta reðursafn í heimi. Heimsókn á þann ágæta stað bíður betri tíma

Hvort sem þið trúið því eður ei þá kom þessi kona í bláu treyjunni út úr safninu þegar ég mundaði myndavélina. Hún fór í bílinn og sótti karlinn og fór með hann inn..... var hann hræddur?

Fróðleikur dagsins: Getnaðarlimur fíls er sá þyngsti í heimi, eða u.þ.b 27 kíló

Afrek

Ef ég spóla 6 ár aftur í tímann og ímynda mér að einhver hefði spurt mig þeirra spurninga hvort ég ætti eftir að fara í fjallgöngu, hefði ég eflaust svarað þeirri spurningu einhvern vegin svona ,,Ert´eitthvað bilaður?". Þeir sem til þekkja skilja þetta án efa. En samt er það svo að í dag jaðra göngutúrarnir hjá okkur hjónum við að geta kallast fjallgöngur. Og í gær fórum við hjónin í einn slíkan ásamt Nunnu vinkonu okkar, labbitúr sem tók 5 og 1/2 klukkutíma. Lagt var upp frá vatntönkunum við Súluveg og gengið sem leið lá upp í Fálkafeill. Þaðan var stefnan tekin upp á Súlumýrar og svo í suður og sem leið lá niður að Gamla sem er bústaður sem Skátarnir eiga. Þaðan var svo göngunni haldið áfram til suðurs alla leið inn í Hvammsskóg og úr honum inn í Kjarnaskóg. Þangað létum við svo sækja okkur.

Já fyrir 6 árum síðan sat ég í hjólastól og hefði aldrei geta séð fyrir mér að ég ætti eftir að ná því að leggja svona gönguleiðir að baki. Ein stærsta hjálpin í minni endurhæfingu eru skór sem ég fékk fyrr á árinu frá snillingi sem heitir Kolbeinn og rekur skóvinnustofu hér í bæ. Skór þessir eru með svokölluðum veltisóla og ná upp fyrir talsvert upp fyrir ökla og þeir gera mér kleift að ganga lengra en áður. Já snilldin ein.

Sennilega hefði gönguferðin geta tekið skemmri tíma en hún gerði en á vegi okkar urðu margar hindranir sem höfðu þau áhrif að konurnar settust niður. Blá- og Krækiber og sveppir. Á meðan Gréta og Nunna tíndu ber og sveppi lagðist ég í jörðina og tók myndir af berum, sveppum og bara öllu því sem  í kringum okkar er. Myndir úr þessari ferð eru svo hér að neðan og njótið þeirra. 

En upp úr stendur að ég lít á þessa gönguferð sem stórt afrek hjá mér eins bæklaður og ég er til fótanna. Þetta færir mér sönnur á að með vilja og trú þá kemst maður langt. Slíkir göngutúrar eiga í náinni framtíð eftir að verða fleiri. 

Í dag brá ég mér á Húsavík og fylgdist með barnabörnunum keppa í fótbolta. Þær systur keppa í sitthvorum flokknum og gaman að geta sagt frá því að þær komu taplausar heim. Skemmtilegur dagur. Ég mun blogga meir um þann viðburð t.d. á morgun eða hinn. En mynd fylgir með þar sem liðin sem þær systur spila með.

Í upphafi móts

Horf yfir bæinn frá Fálkafelli

Nunna og Gréta fyrir framan Fálkafell

Stoppað til að tína nokkur ber

Girnileg bláber

Krækiber

Alger sveppur

Öðru vísi sjónarhorn af Akureyri

Ýmsar kynjamyndir má lesa úr landslaginu

Nunna komin í sveppina

Við Gamla bústaður í eigu Skátanna

Hvert sem litið var, var krökkt af sveppum.

Af tilefni færslunnar: Betra er að ganga á fjöll en hurðir.

 

Nýtt hlaup

Það er ekki að spyrja að því þegar myndavélin var komin til síns heima þá lifnaði bloggið við á ný. Við hjónakornin byrjuðum á því að sjóða niður rifsber í gær. Gerðum tilraun með að nota hrásykur í rifsberjahlaup nú og útkoman snilld. Svo nú er og verður boðið uppá nýtt rifsberjahlaup í Drekagilinu, verð ykkur að góðu. 

Snemma sumar taldi ég mig góðan að hafa fundið múrara sem var reiðubúinn að flísaleggja stéttina fyrir framan húsið hjá foreldrum mínum. ,,Já ég þarf bara skreppa til Eyja með stráknum svo kem ég" dagar líða, vikur líka nú er hægt að telja hér um bil í mánuðum og ekki hefur múrarinn sést. Þolinmæðin brast og haft var samband við Björgvin Pálsson hin mikla þúsundþjalasmið úr Hrísey sem er reyndar að verða áttræður. Björgvin móðurbróðir minn er húsasmíðameistari og er þekktur fyrir að hlaupa í öll störf, rafmagn, pípulögn, blikk, skipaviðgerðir, bíla, sláttuvélar og guð má vita hvað. Þessi maður er hið mesta ólíkindatól. Verður 80 ára gamall í janúar næstkomandi vinnur fullan vinnudag ekki bara í Hrísey, nei hann tekur að sér verk út um allan Eyjafjörðinn. Já nagli hann Björgvin Pálsson.

Hér má sjá karlinn á hnjánum við vinnu sína. Hjá honum stendur pabbi sem er jafnaldri hans og í dyragættinni er móðir mín og systir Björgvins. 

Var orðin þreyttur á því að prentarinn minn var búinn að vera að pirra mig. Var að því komin að henda honum í ruslið þar sem ekkert gekk að koma kvikindinu í lag.  Fékk upphringingu og var beðin að sækja saumavél í viðgerð hjá fullorðnum manni hér í bæ. Þessi maður er þekkur fyrir að geta gert við nánast allt rafmagnsdót, saumavélar og hverskyns dót. Þegar ég sótti saumavélina sá ég skanna á borðinu hjá honum og spurði hvort hann gerði við prentara. Já já ekkert mál. Varð úr að ég sótti kvikindið heim og fór með til hans. Viti menn í dag fékk ég svo prentarann aftur og hann er hreinlega eins og nýr. Og þessi heiðursmaður sagði, iss þetta var svo lítið að ég get ekki einu sinni rukkað þig fyrir viðgerðinni. Gaman að geta sagt frá því að þessi snillingur er komin á áttræðisaldurinn. Já einn af þeim sem kunna að bjarga sér og sínum og eiga ráð undir hverju rifi Ásmundur takk fyrir. 

Helgin framundan með öllum þeim tækifærum sem hver og einn vill sjá og nýta sér. Þangað til næst ...................

Fróðleikur dagsins: Er til nokkurt lyf við einmanaleik? Já. Það er til fyrsta flokks lyf, sem hefur skjót áhrif til bóta. Heimsæktu einmana fólk

Komin á kreik

Loksins, loksins, loksins. Langþráð bið á enda. Í morgun fékk ég myndavélina loks í hendur en þessi elska hefur verið í viðgerð frá því 6. júlí. Því var ekki laust við að ég hafi látið eins og smábarn sem sloppið hefur eftirlitslaust á nammibarinn í Hagkaup þegar ég handlék myndavélina aftur.

Ekki var kæti mín minni í kvöld. Leikur á Þórsvellinum þar sem mínir menn tóku á móti toppliði Selfoss. Skemmst er frá því að segja að mínir menn unnu þar sigur 1-0 með marki frá gamla brýninu Hreini Hringssyni sem hann gerði úr vítaspyrnu. Þórsliðið er nú búið að leika 3 leiki á nýja Þórsvellinum og unnið sigur í þeim öllum. Eins og þið getið rétt gert ykkur í hugarlund þá var ég með myndavélina á lofti og tók fullt af myndum.

Mikil stemming var á áhorfendapöllunum (þetta er fyrir einn góðan bloggvin) sem ég kalla venjulega stúku. Mjölnismenn skemmtu sér hið besta og voru líflegir og afar skemmtilegir í kvöld eins og þeim var von og  vísa. 

Fyrir þá sem vilja og hafaáhuga geta lesið upphitunarpistil um leikinn sem ég birti í gær á heimasíðu Þórs og umfjöllun um leikinn líka. Fyrir leikinn var einnar mínútu þögn til að minnast Jóns Kristinssonar heiðursfélaga Þórs og fyrrum formann félagsins sem lést 16. ágúst. 

Jón Kristinsson var merkilegur maður fyrir margra hluta sakir. Hann starfaði mjög lengi fyrir Íþróttafélagið Þór og var m.a. formaður þess á árunum 1941-1944. Þá var hann einnig formaður Leikfélags Akureyrar og einnig starfaði hann lengi fyrir Góðtemplararegluna. Jón var menntaður rakari og starfaði sem slíkur fram á miðja 6. áratug síðustu aldar. 

Palli er sem sagt komin á kreik að nýju með myndavélina og næsta stórverkefni verður n.k. sunnudag þegar ég mun bregða mér á Húsavík með barnabörnunum sem þar munu keppa í fótbolta. Ef að líkum lætur verða margar myndir teknar þar og þeim mun ég án efa deila með ykkur.

Fróðleikur dagsins: Ef allt virðist ganga vel, þá hefur þér yfirsést eitthvað.

Mikið var

Það er óhætt að segja að talsvert vatn hafi runnið til sjávar frá því að ég bloggaði síðast. Allar götu frá því að ég bloggaði hafa verið leiknir 3 leikir á Þórsvellinum sem ég á alveg eftir að segja frá. Stelpurnar okkar í Þór/KA tóku t.d. á móti Fylki og úr varð bráðfjörugur leikur sem endaði 3-3. Svo héldu stelpurnar suður yfir heiðar og mættu Íslandsmeisturum Val á Vodafonevellinum og höfðu þar langþráðan sigur 1-2 þar sem sigurmarkið kom í uppbótartíma. Svo í gærkvöld komu Stjörnukonur í heimsókn á Þórsvöllinn og lokatölur þess leiks urðu 1-1. Nú þegar aðeins 3 umferðir eru eftir er Þór/KA í 4 sæti deildarinnar með 30 stig en Breiðablik og Stjarnan jöfn í 2-3 sætinu með 33 stig og Valskonur eru efstar með 35 stig. Flottur árangur hjá Stelpunum okkar. Áfram Stelpur í Þór/KA.

Á sama tíma og Stelpurnar okkar spiluðu fyrir sunnan tóku Strákarnir okkar á móti Víkingi R. á Þórsvellinum.  Rétt eins og hjá Stelpunum var boðið upp á spennu, drama og allan pakkann. Sigurmarkið kom í uppbótartíma. Leikurinn var tiltölulega tíðindalítill framan af en úr rættist þegar á leið og ungur og efnilegur knattspyrnumaður að nafni Kristján Steinn Magnússon skoraði sigurmark heimamanna í uppbótartíma 1-0. Aldrei skemmtilegra að upplifa sigur þegar hann kemur þegar maður er búinn að sætta sig við jafntefli. Flottur leikur. Áfram Þór alltaf, allstaðar 

Brugðum undir okkur fjórum hjólum á laugardag og ókum sem leið lá út á Siglufjörð þar sem barnabörnin okkar Margrét Birta og Elín Alma voru að keppa á Pæjumótinu. Náðum að horfa á 3 leiki 2 hjá liðinu sem Margrét spilaði í  og 1 með liðinu hennar Elínar.

Hér má sjá Elínu í leik með sínu liði. Hún er býsna lunkinn í fótbolta þótt ekki sé hún há í loftinu. Sannast þar máltækið góða ,,margur er knár þótt hann sé smár"

Hér má aftur á móti sjá Margréti Birtu taka eitt af sínu frægu innköstum. Hún hefur vakið gríðarlega athygli fyrir sérdeilis löng innköst svo þykir furðum sæta. 

Og þá er svo komið að stóru fréttinni frá því að bloggað var síðast. Á mánudeginum 10. ágúst fjölgaði í stórfjölskyldunni þar sem Dagbjört dóttir mín sú elsta ól enn eitt barnið í heiminn. Hún er frjósöm mjög og var að koma með sitt fjórða barn. 15 merkur stúlka sem ku hafa mælst 53 sm löng með dökkt mikið hár. 

Það var óneytanlega mikill spenningur þegar við afi og amma fórum með hin barnabörnin uppá sjúkrahús til að leyfa þeim að sjá nýjasta fjölskyldumeðliminn í fyrsta sinn.  Reyndar var spenningurinn hjá Jón Pál sem nú er ekki lengur yngstur á heimilinu ekki eins mikill og hjá systrunum. Nú eru barnabörnin orðin fjögur og ljóst að það verður mikið fjör á næstunni. 

 

 Það rifjast upp fyrir manni að þegar fyrsta barnið manns kom í heiminn og maður var orðin pabbi þá var maður örugglega óþolandi og óferjandi monthani fyrstu daga og vikurnar. Grobbið varð örlítið minna við annað barnið, þótt stoltið væri enn til staðar og svo við þriðja barnið var maður orðin sjóaður og fór vel með grobbið, en samt grobbinn, þetta gat maður. 

Svo þegar maður varð afi þá varð maður ekki bara grobbinn og góður með sig heldur bara hrikalega montinn. Við annað barnabarnið dró úr grobbinu, maður var að verða sjóaður. Við þriðja barnabarnið var maður orðin svo mikill reynslubolti að það hálfa væri nóg, grobbið komið aftur. En nú við fjórða barnabarnið er maður orðin svo svakalega meyr..... mjúkur sjóaður reynslubolti. Hvar enda þessi ósköp?

Þessi síðustu tíðindi hafa fengið mig til að gleyma þeim pirringi að ég hef nú verið án myndavélarinnar minnar sem ég kalla viðhald allar götur frá því 6. júlí. Ég fékk þó þau gleðitíðindi á mánudaginn að varahlutirnir í vélina kæmu á fimmtudag svo ég el þá von í brjósti mér að fá myndavélina senda til mín á föstudag. Já pælið í því þá lifnar sko myndabloggið mitt á ný. Þá byrjar sko myndagrobbið mitt aftur og nýjasti fjölskyldumeðlimurinn sem fæddist á mánudaginn verður sko myndaður í bak og fyrir með minni myndavél. Ég er þó þakklátur konu minni fyrir að haf lánað mér sína vél af og til. 

Þangað til næst

Málsháttur dagsins:  Allir fingur eru jafnlangir þá þeir eru í lófann lagðir.

 

Loksins, loksins.

Talsvert er liðið síðan ég bloggaði síðast og nú verður gerð bragabót á. Bloggleysið orsakast ekki af leti  heldur fremur af tímaleysi. Mikið annríki. Hvar skal byrja?

Mér finnst vel við hæfi að byrja á grobbi. Miðvikudaginn 22. júlí vígðum við Þórsarar uppgerðan Þórsvöllinn sem nú er einn glæsilegasti knattspyrnu- og frjálsíþróttavöllur landsins. Knattspyrnuvöllurinn er með hitalögnum og mjög fullkomnu vökvunarkerfi svokölluðu springler þar sem nóg er fyrir starfsmenn að kveikja á kerfinu í stúkunni og tölvubúnaður sér um að vökva. Kringum völlinn er svo 8 hlaupabrautir þar sem 2 innstu brautirnar eru upphitaðar þannig að hægt verður að hlaupa þar í öllum veðrum. Við völlinn er svo glæsileg stúka sem rúmar 1008 manns í sæti með tilheyrandi búnaði fyrir blaðamenn og annað starfsfólk. 

Þótti vel við hæfi að hafa vígsluleikinn leik milli Þórs og KA í 1. deildinni. Mikil eftirvænting ríkti í bænum enda kom á  daginn að 1500 manns mætti á leikinn sem reyndist hinn mesta skemmtun. Stuðningsmannalið beggja liða héldu uppi miklu fjöri og fá mikið hrós skilið. Það sem mestu skipti var að Þór vann leikinn 3-2 og það var Þórsarinn Matthías Örn Friðriksson sem skoraði fyrsta mark leiksins. Og eins og vanalega var ég með myndavélina á lofti. Þó ekki mína sem enn er biluð en naut velvildar kunningja míns Þórólfs Sveinssonar framkvæmdastjóra knattspyrnudeildar Þórs sem lánaði mér sína vél. Umfjöllun og ummæli í leikslok er að finna á heimasíðu Þórs og þar er ég ábyrgur þess sem skrifað var. Ummæli - umfjöllun

Glæsilegt 

 

Mjölnismenn skemmtu sér og áhorfendum frábærlega

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sigri á KA fagnað og áhorfendum þakkaður stuðningurinn.

Það má eiginlega segja að hátíðin hafi haldið áfram daginn eftir þar sem Stelpurnar í Þór/KA spiluðu sinn fyrsta leik á vellinum. Þær tóku á móti GRV í Pepsí-deild kvenna. Þar var ekki um eins spennandi leik að ræða þar sem mikill styrkleikamunur er á þessum liðum. Skemmtunin var samt góð. Þór/KA vann 7-0 sigur í þeim leik. Hægt er að lesa um ummæli leikmanna í leikslok sem og nánari umfjöllun á heimasíðu Þórs sem við feðgar berum ábyrgð á. Hér eru svo hlekkir á ummæli og umfjöllun úr þessum leik. Já og myndir úr leiknum fylgja með

Byrjunarliðin

Rakel Hönnudóttir með skalla sem endaði í netmöskvunum

Fagnað

 Dragan Stojanovic þjálfari er líflegur á hliðarlínunni

 Í leikslok er áhorfendum þakkaður stuðningurinn.

Margt fleira en fótbolti hefur verið á döfinni hjá mér og mínum. Pínulítið fjölskyldumót var haldið á laugardaginn. Skroppið inn í Kjarnaskóg og svo kvöldvaka heima hjá ættarhöfðingjunum sjálfum. Góð kvöldstund.

Í dag eiga svo þeir feðgar pabbi minn og bróðir afmæli í dag. Sá eldri leit dagsins ljós fyrst 1930 en sá yngri nokkru síðar eða 1964. Já sá fullorðni er því orðin 79 ára gamall. Býsna sprækur þótt árin færast yfir. Má að sjálfsögðu muna sinn fífil fegurri eins og stundum er sagt. Hann er þekktur fyrir allt annað en að hafa farið vel með sig í gegnum árin. Sumir segja það með ólíkindum hvað hann er eftir þá meðferð sem hann boðið sjálfum sér. Alger víkingur til vinnu og veit ekki hvað það er að gefst upp. Sjómennska, bílstjóri, handlangari, verkamaður, dyravörður, pabbi, afi, langafi, heimsmeistari í kraftlyftingum öldunga er meðal þess sem karlinn hefur afrekað í gegnum ári. Og síðast en ekki síst afrekað það að lifa af þá þrekraun að ala upp 5 snarvitlaus börn. En hann er uppistandandi í dag og bara þokkalegur. Ég óska þeim feðgum báðum til hamingju með daginn. Í dag ætla ég klárlega að heimsækja þann fullorðna sem er og verður heima við og þiggja nokkra bolla af kaffi.

Hér er svo mynd af höfðingjanum tiltölulega ný mynd. Flottur karlinn. 

Málsháttur dagsins: Lengi lifir í þeim kolunum sem illa brenna.

Undirbúningi lokið.... kom inn

Ég endaði síðustu bloggfærslu á því að segja ykkur frá því að frúin í Drekagilinu sem hefur verið mín stoð og stytta í hart nær 31 ár hafi hafið undirbúning vegna 13. júlí. Já þann dag á hún afmæli. Í morgunsárið dreif ég mig á lappir bjó til eggja- og hangiket salat og dágóðan slatta af pönsum. Allt annað sér frúin um. Undirbúningi er lokið

Já fyrir þá sem leggja leið sína í kaffi koma ekki að tómum kofanum frekar en endranær. Og þeir sem til þekkja vita að ég er ekki að ýkja. Hvað um það þið komið kíkið inn og þiggið veitingar og takið létt spjall. 

Frúin sem ræður ríkjum í Drekagilinu leit sem sagt dagsins ljós fyrst augum þennan dag árið 1957 á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki og bjó inní Lýtingsstaðhreppi í eitt og hálft ár er hún fluttist með foreldrum sínum til Akureyrar. Þessi dagur er merkilegur fyrir þær sakir einnig vegna þess að amma og afi hennar í föðurætt fæddust bæði þennan dag. Stóra spurningin er hvað gerir Dagga í dag?

Ég kyssi konuna sérstökum afmæliskossi í dag.

Málsháttur dagsins:  Enginn hefur allt, og engan vantar allt

Vá hann hlýtur þá að vera fæddur 1980 eða eitthvað.......

Var í ökuferð með barnabörnin þ.e. systurnar Margrét Birtu og Elínu Ölmu á föstudag þá segir allt í einu Margrét Birta ,,Afi á Óla langamma afmæli á morgun?. Jebb hún á afmæli á morgun. ,,Hvað verður hún gömul?" Hún verður 74 ára. Stutt þögn og þá spyr Elín Alma ,,Afi hvenær á Jói langafi afmæli?" Hann á afmæli seinni partinn í júlí. ,,Hvað verður hann gamall þá?". Hann verður 79 ár segi ég. Nú kemur örlítil þögn og þá segir Margrét Birta ,,Vá hvað hann er orðin gamall hann hlýtur að vera fæddur örugglega 1980 eða eitthvað svoleiðis......"

 Já þetta var í gær svo að í dag á mamma mín afmæli og af því tilefni sóttu við hana heim og þáðum ýmsar veitingar í veðurblíðunni. Til hamingju með daginn mamma. 

Við hjónakornin byrjuðum daginn á því að fara í alvöru gönguferð. Lagt upp í göngutúrinn úr Kjarnaskógi og farið upp í hlíðina ofan við tjaldstæðin við Hamra. Þegar komið var upp á Hamrabeltið þá var stefnan tekin til suðurs allar götur (göngustíga) þar til við vorum komin ofan við Hvamm þá var stefnan tekin niður á við og inní Kjarnaskóginn að nýju. Þvílíkur snilldar göngutúr. Útsýnið út fjörðin og fram í fjarðarbotn ef svo má að orði komast. Þetta er enn ein perlan við bæjardyrnar, sem ég vissi ekki af fyrir nokkrum misserum. Á miðri gönguleiðinni datt mér í hug máltæki sem ég ætla nota sem fróðleik dagsins í enda bloggfærslunnar. Göngutúrinn tók litla 4 klukkustundir og þegar komið niður að bíl aftur var Palli fótafúni orðin æði þreyttur, en sæll og ánægður. 

Fína stóra og fullkomna myndavélin mín sem ég lengi hef kallað ,,viðhaldið" bilaði óvænt og er í viðgerð og fæ hana ekki til baka fyrir en undir mánaðarmótin júl/ágúst. Notast nú við myndavél frúarinnar sem er hið ágætasta vél en vandamál við að ná út myndum úr þeirri vél gera það að verkum að ekki verða birtar myndir úr þessari gönguferð eða öðrum atburðum að sinni. 

Í gær fórum við hjónakornin á nýja Þórsvöllinn og fylgdumst með setningu Landsmótsins. Frábær stemming í flottu veðri og svæðið þvílík dýrð og dásemd. Ég á svo sannarlega eftir að birta myndir af svæðinu eins og það lítur út í dag eftir endurbætur. klárlega flottasta íþróttasvæði landsins að mati forráðamanna Landsmótsins. 

Hafin er svo undirbúningur að næstu afmælisveislu sem verður á mánudaginn sem er 13. júlí. Fyrir þá sem til þekkja þá munu gestir ekki koma að tómum kofanum í Drekagilinu þann daginn þá er alveg á hreinu. 

Þangað til 

Fróðleikur dagsins: Til hvers að fara yfir lækinn til að sækja vatn

Með rönd

Það er mikið að gera þessa síðustu daga og lítill tími fyrir blogg. En í fljótu bragði þá hefur m.a. þetta gerst frá því síðast. Stelpurnar okkar í Þór/KA skruppu í borg óttans og sóttu heim ÍR í Pepsí-deildinni og skemmst er frá því að segja að þær komu heim með öll stigin sem í boði voru. Sigur 0-4. Það var svo s.l. föstudag að liðið fékk stórlið Breiðabliks í heimsókn á Akureyrarvöll en viðureignir Þór/KA og Breiðabiks eru að verða hinar skemmtilegustu. Skemmst er frá því að segja að Stelpurnar í Þór/KA unnu sannfærandi 2-0 sigur þar sem Rakel Hönnudóttir skoraði bæði mörkin. Er liðið nú í 4. sæti deildarinnar með 23 stig og er aðeins 4 stigum á eftir toppliðunum. Palli var með myndavélina á lofti og tók nokkrar myndir þar á meðal þessa. Hér er á ferð Vesna Smiljkovic mikill snillingur klárlega ein besta knattspyrnukonan í Pepsí-deild kvenna. 

Á morgun fara svo stelpurnar suður og mæta Blikum í Vísa-bikarnum. Ljóst að Blikar munu taka á móti Stelpunum okkar af fullri hörku og hyggi á hefndir. Við spyrjum að leikslokum. 

Ekki gengur jafn vel hjá Strákunum okkar. Eitthvað sem ekki er að ganga upp en ég hef þó fulla trú á því að þetta fari að smella saman. Kannski þeir séu að bíða eftir því að komast á nýja völlinn - hver veit? Alla vega verður næsti leikur liðsins á Akureyrarvelli gegn Aftureldingu og verður það trúlega síðasti heimaleikur Þórs á þeim ástkæra velli. Nýi knattspyrnuvöllurinn við Hamar verður vígður innan tíðar. 

Pollamót Þórs var um síðustu helgi og þar var margt um manninn og mikið líf og fjör. Knattspyrnumenn sem komnir eru af léttasta skeiði spreyttu sig og á tilþrifum þeirra mátti glöggt sjá að talsvert var í að löngu gleymd tilþrif voru ekki innan seilingar. En mótið allt hið glæsilegasta og gaman af. Myndavélin á lofti þar eins og gera mátti ráð fyrir. Þó lítur allt út fyrir að Valdi Páls hafi engu gleymt......

Svo rúllar þetta bara áfram - menn rífast um Icesave og guð má vita hvað - Davíð Gunnlaugs og Odds báðir komnir með rönd en hvað um það og þangað til 

Fróðleikur dagsins: Rotta þolir að vera vatnslaus lengur en úlfaldi.