Aðeins á annað kíló

Allir hlægja á öskudaginn ó mér finnst svo gaman þá........ hver man ekki eftir þessu? Það var líf og fjör út um allan bæ frá því snemma í morgun og fram undir hádegi en þá fór að fjara undan eins og venja er til. Þá snúa börnin til síns heima og þá tekur við annars konar vinna - skipta nammi.

Það er af sem áður var þegar ég var krakki að maður gekk bæinn þverann og endilangan milli fyrirtækja og verslana til að hefja upp söng og þiggja góðgæti að launum. Í dag er umferðarþungi bíla með ólíkindum. Börnum er ekið milli staða af miklu kappi. Börnin mega jú ekki ganga of mikið - eða kannski er þetta af hagkvæmni ástæðum - þ.e.a.s. til að börnin komist yfir nægilega mikið.

Tvö af barnabörnum mínu sem eru hér í fallegu Þórsbúningunum fóru eins og önnur börn í bæinn og í hin ýmsu fyrirtæki og hófu upp raust sína og þáðu eitthvað af góðgæti í staðin. Afraksturinn eitthvað á annað kíló á barn, aðeins. 

Sumir eru of ungir til að vera gerir út af örkinni í nammi söfnun en samt ekki of ungir til að klæðast löggubúningi. Ábúðarmikill og alvöru svipur leynir sér ekki á andliti unga löggumannsins. Hann fylgdist grannt með systrum sínum þegar namminu var skipt, í von um að þær sæju aumur á sér. Þetta eru slíkir gullmolar þ.e. systurnar og kom á daginn að hann fékk talsvert úthlutað úr þessum feita sjóði.

Þegar líða tók á daginn og sykursjokkið virtist ætla bera suma ofurliði og hiti færðist í leikinn voru sumir sem urðu full æstir og handtaka lá í loftinu. Spurningin er bara sú hver var það sem varð æstur, löggan eða barnið.

 

Af því að engin kennsla er í grunnskólanum á morgun var ákveðið að skvísurnar fengju að gista hjá afa og ömmu. Þegar það gerist  þá er það venja að afi poppi fyrir börnin og þau fá að fara í alvöru freyðibað. Við slíkar aðstæður er gjarnan brugðið á leik í baði, eins og sjá má á þessari mynd. 

Málsháttur dagsins:  Oft er bráð reiði runnin fyrr en af veit.