En jédúdda mía hvað ég þurfti að taka á honum stóra sínum til að snappa ekki

Eins og svo oft áður hefur komið fram þá er viðhaldið mitt afar oft með í ferðum, maður veit aldrei hvenær maður þar á henni að halda og því eru hún oftast með. Íhaldssamur, jafnaðarmaður. Maður veit aldrei hvenær eitthvað poppar upp sem maður vill festa á flögu. Í gær brá svo við að ég var á ferð við fremstu og nýjustu brúna sem brúar Eyjafjarðará. Þar sá ég sel liggja í mestu makindum á ísnum. Eins og sannur papparassi þá stöðvaði ég bílinn við vegkantinn og setti upp 70-200 linsuna og skaut einni mynd.

Ég hugði mér gott til glóðarinnar og fór út úr bílnum og tók að fikra mig skref fyrir skref eins hljóðlega og hægt og þolinmæði mín leyfði í átt að árbakkanum. Gekk vel. Eða hvað? Þar sem ég hafði þokað mér u.þ.b. 10 - 15 metrum nær stoppar bíll aftan við minn bíl. Og viti menn út koma tveir öskrandi krakkagemlingar ,,selur, selur mamma sjáðu selinn". Á einu augabragði stakk Kobbi sér niður um vökina. 

Ég get lofað ykkur því að mér langaði að senda þessa krakkagrislinga með á eftir selnum. En af því að það er Kryppa eins og sú Tælenska sagði þá taldi ég upp að 10 snéri mér við og sagði ,,nei krakkar það er engin selur". En jédúdda mía hvað hann Palli þurfti að taka á honum stóra sínum til að snappa ekki. 

En þessi eina mynd sem ég tók er ekki góð sökum þess að fjarlægðin var full mikil en hún verður að duga þökk sé....... 

Annars bara allt í góðu hér norðan heiða. Alvöru vetur með frosti, stillu og notalegheitum. Lopapeysa, úlpur, vettlingar og tilheyrandi og veðrið er bara hið besta.

Fróðleikur dagsins: Dagur á Júpíter er u.þ.b. 9 klst. 50 mínútur og 30 sekúndur við miðbaug

Athugasemdir

[Ólöf Jóhanna Pálsdóttir, 4.2.2009 kl. 14:01]

Ekki að spyrja að skapstillingunni hjá körlunum í fjölskyldunni.

[Páll Jóhannesson, 4.2.2009 kl. 14:10]

Skapstilling og þolinmæði er með eindæmum hjá karlpeningnum í ættinni  - já alveg landsþekkt.